Begin november schreef ik mij al in voor de marathon van Rotterdam. Vorig jaar zou ik ‘m ook lopen, maar twee weken voor de wedstrijd verzwikte ik zowaar mijn enkel. Dat was even flink balen. Ik keek dan ook erg uit naar een herkansing.
In oktober ’22 liep ik mijn marathon PR in Eindhoven: 3:15:07 uur. Wetende dat er nog ruimte was voor verbetering in mijn voorbereiding, kocht ik in december een trainingsschema van de Britse hardloper, trainer en YouTuber Ben Parkes. Het doel: in Rotterdam onder de 3:15 uur lopen, maar het liefst nog wat sneller. Want een Boston Qualifying tijd, dat zou toch ook geweldig zijn.
15 weken lang hield ik mij keurig aan het schema. Veel rustige duurlopen van 30 en soms wel 35 km volgde week na week. Ik vulde ze in met mooie trailroutes en liep een keer van de pier bij Scheveningen over het strand naar Zandvoort. Goed voor 35 km mentale training. Op vrijwel elke dinsdag stonden er intervallen op het programma om aan de snelheid te werken. Iets wat ik zelf bijna nooit deed.
Gestaag begonnen de trainingen effect te hebben en ik voelde me sterker worden. Ook liep ik in de voorbereiding de SallandTrail en was het nog even volle bak knallen tijdens Run & Roast. In de laatste twee weken deed ik het rustig aan. Drie dagen voor de wedstrijd begon ik met koolhydraten stapelen; veel pasta en dikke boterhammen met chocopasta. Vrijdag haalde ik bij de Expo alvast mijn startnummer en ging nog even langs de sportmasseur. De voorbereiding zat erop, de grote dag kwam eraan.
Zondag, 16 april. Als om 10:00u het geluid van de scheepstoeter galmt tussen de gebouwen op de Schiedamsedijk, zet ik mijzelf met duizenden anderen in beweging. Rook. Muziek. Een helikopter hangt laag boven de stad. De Erasmusbrug staat vol met publiek. Ik loop verwonderd de eerste meters de brug op en voel me als een klein kind dat voor de eerste keer een pretpark binnen loopt. Het spektakel is begonnen.
Van tevoren heb ik uitgerekend dat ik gemiddeld 4:30 /km zou moeten lopen om op 3:10 uur uit te komen, de Boston Qualifying tijd in mijn leeftijdscategorie. Het liefst daar nog wat onder. Ik loop de eerste kilometers flink sneller dan dat, iets onder de 4:20 /km, maar het voelt zo goed dat ik me niet inhoud. Misschien betaal ik hier later in de wedstrijd de prijs voor. Ik voel me echter sterk en het weer is uitstekend om in te lopen; geen zon en een beetje aan de frisse kant.
Bij iedere drankpost pak ik een bekertje water en drink wat slokken. Tijdens mijn lange trainingslopen heb ik geoefend met de Maurten gels. Deze zijn minder zoet dan gels van andere merken die ik gebruikt heb en vriendelijker voor de maag. Mijn strategie is om eerder te beginnen met gels en er ook meer te nemen dan dat ik voorheen heb gedaan tijdens een marathon. Na een half uur neem ik de eerste, een gel met cafeïne. Hopelijk geeft dit me later in de wedstrijd een extra zetje in de rug.
Op een gegeven moment loop ik dicht bij de 3:10 uur pacer en besluit een tijdje aan te sluiten. Misschien wel goed om mijn tempo iets te laten zakken, zodat ik aan het eind nog wat over heb. Het is echter wel erg druk in de groep achter de pacer en na een kilometer ben ik het al beu. Ik loop weg en sluit aan bij kleinere groepjes.
Zo loop ik probleemloos het eerste deel door Rotterdam-Zuid. Het tempo ligt rond de 4:17 /km. Bij de posten pak ik een spons aan en knijp deze uit over mijn hoofd en nek. Het verkoelende water loopt over mijn rug. Op de halve marathon kom ik door op 1:31 uur. Alles voelt nog soepel en ik slurp mijn derde gel naar binnen. Ze liggen nog goed op de maag. Als ik na 27 km weer over de Erasmusbrug terugkeer naar het centrum kijk ik mijn ogen uit. In Zuid stond al flink wat publiek, maar hier is het niet normaal! Ik word van vele kanten aangemoedigd en hoor vaak mijn naam.
Ik neem nog een vierde gel, deze keer weer met cafeïne. Door de feestelijke Boezemstraat naar het Kralingse Bos. De man met de hamer zou hier toch ergens toe kunnen slaan. Als ik de 35 km aantik verbaast het me echter hoe snel ik nog loop en goed de benen voelen. Bij mijn vorige marathons begon de boel na 30 km toch wel aardig pijn te doen en mijn snelheid te verminderen. Die lange duurlopen en intervallen werpen hun vruchten af. Ook lijkt het erop dat mijn strategie met de gels werkt.
Aan het eind van het Kralingse Bos loop ik weer via de Boezemstraat terug naar het centrum. Het publiek is ook hier geweldig en geeft me de motivatie die ik nodig heb op dit punt. Ik begin toch wel wat pijn in mijn bovenbenen te krijgen, maar de snelheid loopt maar gering terug.
Zo bereik ik na 42 kilometer de laatste bocht naar de Coolsingel. Als ik deze door ben en het rechte stuk naar de finish zie schiet ik vol. Een brede weg met aan beide kanten rijendik publiek. De finishboog lonkt in de verte. Wat een gaaf gezicht, wat een machtig gevoel. Met tranen in mijn ogen loop ik de laatste meters sterk naar de finish; 03:04:01 uur. Gelukt, fantastisch!
Mijn eerste deelname aan de Marathon Rotterdam was zeer geslaagd. Wat een publiek, wat een feest! Het trainingsschema van Ben Parkes beviel goed en het effect ervan was merkbaar. Het weer zat mee (ik kan slecht tegen hardlopen in warm weer) en de gels zijn voor herhaling vatbaar. Ik ben enorm blij met mijn tijd van 3:04 uur. De sub 3 uur komt nu wel heel dichtbij. En Boston, wie weet!